کد آهنگ

 بر دامنه کوه بيستون ، بالاي سر مجسمه هرکول ، غاري که به « غار شکارچيان » معروف است . اين غار در سال 1949 م. توسط پروفسور " کارلتون کون " باستان شناس امريکايي و استاد رشته پيش از تاريخ در دانشگاه فيلادلفيا بررسي گرديد . به عقيده وي اين غار در دوره هاي مختلف از جمله دوره جمع آوري غذا ، دوره کشاورزي ، دوره نئوليتيک و دوره هاي تاريخي ديگر مورد استفاده قرار گرفته است . غار بيستون غار کوچکي است که بيش از شش نفر نمي تواند به راحتي در آن جاي گيرند . بدون ترديد شکارچيان مي توانستند براي مدتي طولاني به راحتي در اين غار زندگي نمايند . چنين به نظر ميرسد که اين غار پيش از اينکه يک پناهگاه باشد ، يک مخفي گاه براي زندگاني شکارچيان بوده است ، چون موقعيت مکاني غار طوري است که تا به آن نزديک نشويم ديده نمي شود . پروفسور کارلتون کون معتقد است که جلگه بيستون در گذشته دور پر آب تر و حاصلخيز تر بوده و به همين دليل چراگاه وسيعي براي حيوانات بوده است . اقوامي که در اين جلگه وسيع به شکار مي پرداختند از غار بيستون به عنوان پناهگاه استفاده کرده اند . پروفسور کارلتون کون ضمن کاوش در اين غار تا عمق 650 سانتيمتري پايين رفت و دوره هاي زير را را در آن تشخيص داد : اين غار به دوران " پليئستوسن " جديد متعلق مي باشد و در دوره جمع آوري غذا مورد سکونت قرارگرفته است . در قديمترين طبقه اين غار ( طبقه اول از روي خاک بکر ) مقدار زيادي ابزار سنگي به دست آمد که از عهد " لوآلواي جديد " يا اوريتيک قديم " بود . بعضي از اين ابزار بسيار ظريف بود و رنگ دلپذير و شکل پسنديده اي داشت اين لايه را مي توان قديمترين آثار فرهنگي و هنري انسان نئاندرتال در ايران دانست .